woensdag 26 oktober 2011

Rit 3 en 4

Tja , tis alweer een tijdje geleden maar veel tijd heb ik ondertussen niet gehad want ze hebben me goed bezig gehouden...
Waar waren we gebleven...oja de reset die langer duurde dan zou moeten....
We vertrokken van de truckstop in Calgary, Alberta richting de yard om er een lege trailer op te halen die we konden dumpen bij de truckwash in High River, Alberta , daar juist naast de truckwash ligt de koeienfabriek waar we vanaf 18 hr s'avonds onze lading met de ''koeien-in-a-box'' konden gaan ophalen, natuurlijk was die trailer nog niet klaar en ipv 18 hr s'avonds werd het 10 hr de volgende morgen...dan de nodige documenten ophalen in het bureel in Lethbridge en konden we door rijden tot de meatinspection aan de grens in Coutts, Alberta. Een half uurtje later waren we alweer opweg. Toen we een uurtje of 2 opweg waren hadden we minder geluk toen na een luide knal en veel rondvliegend rubber er een einde kwam aan het rijden...tja een klapbandje, gelukkig bevonden we ons op een km of 2 van een afrit en konden we ons veilig op een truckstop zetten om daar de nodige berichten te verzenden naar de firma. Je gaat dit niet geloven maar een half uurtje nadien was ik alweer aan het rijden, wat een service !!! tja, was ook niet moeilijk als ik aan een truckstop stond met naast de deur de bandenboer die ons mocht verder helpen...en... nog geen 3 uur nadien had ik alweer een klapband, nu had ik veeeel minder geluk, ik kon weliswaar ook de volgende afrit halen en er was ook een pompstation maar...meer dan dat was er in de verste verte niets meer dan dat te vinden, 3 huizen en een klein kerkje en that was it !!!!. Dus weer de nodige info door gegeven aan de firma via de sateliet en dan kon ik beginnen met...wachten en ...wachten...4 uur van die bezigheid tot er opeens iemand opdaagde met een nieuw bandje, na een kwartier was het euvel verholpen en konden we weer opweg, niet voor heel lang meer want het was ondertussen al donker geworden en dan moeten we slapen e en niet rondrijden. De volgende morgen een douche genomen, alles volgetankt en vol gas richting Salt lake City in Utah.
Rond 9 uur op zondagmorgen kwamen we aan en een uurtje later waren we alweer leeg en konden we naar de truckstop waar we op onze volgende opdracht konden gaan wachten, lang hoefden we niet te wachten en de volgende ochtend konden we vertrekken naar Twinn Falls in Idaho om daar een volle lading diepvries frieten te gaan laden voor Taber in Alberta.
Een ritje die zonder problemen en rustig verliep, mooi weer en rustig op de weg...wat konden we nog meer wensen, kzou het wel weten maar kga het wel niet aan jullie neus hangen ...lol
Toen we ongeveer aan de grens waren kwam er op onze sateliet een leuk berichtje...we konden gewoon omkoppelen in de frietfabriek en een nieuwe reis aanvatten naar...Manteca in California, veel gemakkelijker konden we het niet hebben e, niet gaan lossen en terug laden, geen meat inspection, gewoon effe stoppen aan de grens en hupla weer verder...was het maar waar !!!
Je zult nu wel denken ...tis altijd wel iets of wat met hem maar inderdaad twas weer van dat e....toen ik rond 9 hr s'morgens aan de grens in Eastport Idaho aan kwam was er iets aan men papieren die niet in orde bleek...nu heb ik toen ik nog op de schoolbanken zat altijd geleerd dat een ''0'' (nul) voor een rij andere getallen nooit mee telde maar hier in Amerika denken ze daar wel degelijk anders over...nu...ik volgde mooi het rijtje tot het aan mijn beurt was om mijn papieren aan meneer de douane agent te overhandigen, die keek er naar, scande de barcode en...stuurde me gelijk terug naar de andere kant van de grens, dus weer naar de parking die gelegen was in Canada want er bleek iets niet in orde met be cijfertjes op de barcode, toen ik hem vroeg wat het probleem was kreeeg ik als antwoord: ''I dont know, you have to call your broker for that''...dus heb ik dat dan maar gedaan maar die mevrouw aan de andere kant van de lijn verzekerde me dat alles inorde was met die getalletjes en dat ik het binnen een half uurtje nog maar eens moest proberen dan is er een andere shift aan het werk en dan zou het wel lukken....ja men kl.... niets was minder waar natuurlijk...en die man zei heel kwaad tegen me dat ik terug mocht rijden van waar ik kwam en dat ik niet moest terug komen voor alleer dat het volledig in orde was !!! daar stond ik dan weer op de parking aan de canadeese kant van de grens...na 4 uur van weg-en-weergeloop en getelefoneer kwamen ze eindelijk tot de conclusie dat er helemaal niets verkeerd was met de barcode maar dat er een ''nulletje'' te weinig voor de andere cijfertjes stond, dus ipv bijvoorbeeld 0004545239 stond er 00454239....iedereen mee ????
hahaha niet te doen e, had die onozele douaneagent nu meteen gezegd wat het probleem was dan....jaja we zij hier wel in Amerika e, verder geen commentaar....
De verdere rit en het lossen verliep allemaal vlekkeloos en nadien konden we op 3 verschillende plaatsen groenten en fruit gaan laden om dan te lossen in Calgary Alberta waar we nu voor het moment terug een reset aan het nemen zijn om morgen avond weer een andere geladen trailer te ophalen in dezelfde ''koeienfabriek'' van de vorige keer nl in High River Alberta, hij zou terug om 18 hr s'avonds moeten klaar zijn maar ondertussen weten we al beter....we hoeven ons zeker niet druk te maken want we moeten pas den 31 oktober te lossen in Butler, Winconsin, das in de buurt van Chicago, dus tijd genoeg, geniet onder tussen maar van de mooie foto's en tot de volgende keer e,






















groetjes Peter

donderdag 13 oktober 2011

Rit 2

Rit 2 was een kort en bondig ritje naar Vancouver BC.
Trailertje aan gekoppeld, getankt, en gescaled en weg waren we, op het gemakske want we hadden al de tijd.
Onderweg zijn we nog James tegen gekomen, dat is een engelsman die ik in men eerste passage heb mogen leren kennen, tof gast voor een engelsman lol, dus zijn we dan samen verder gereden en na een stevige maaltijd ergens rond Sicamous BC zijn we nog door gereden tot aan Kamloops Bc .
De volgende morgen eerst een goeie warme douche genomen, weer volgetankt en konden de de mountains in want vanaf hier begint het toch wat steviger op en neer te gaan.
.Na een uur of 5 konden we onze trailer afkoppelen in de yard en naar de truckstop gaan... en we konden er lang staan want ze hadden nog niets direct om mee terug te komen. Ik kreeg eerder al een berichtje met de vraag of ik in the US wilde gaan laden en op zich heb ik daar natuurlijk geen probleem mee maar ik was met men logboek nog niet volledig legaal om naar the US te gaan...op geen enkele manier infeite want men ene logboek stond nog op reset en met de andere had ik al meer dan 11 uur gereden dus het enige wat er op zat was ofwel beginnen met een derde logboek ofwel zeggen we gewoon eens van No I can't do it this time boss !!! en het werd...NEEN...ik heb eindelijk eens NEEN gezegd, kvind het bij houden van 2 logboeken al voldoende ingewikkeld dus laat staan dat we er 3 zouden hebben....dus verder wachten was de boodschap en wel tot de volgende dag rond een uur of 1 in de namiddag dan kreeg ik het berichtje dat er een trailer klaar stond in de yard met bestemming Calgary AB, weer eentje om daar in de yard af te koppelen, dus gemakkelijker kunnen we het niet hebben, onderweg kreeg ik men volgende opdracht en deze is terug naar The US, zondagmorgen lossen in Salt Lake City Utah... niet slecht ware het dat de trailer al zou klaar zijn maar die is pas deze avond klaar dus ...weer wachten. Tegen dan heb ik weer 2 mooie en legale logboeken en kunnen we er weer tegen aan.... de foto's van de reis naar Vancouver zullen er de volgende keer bij komen hoor...no panic guys.....









groetjes Peter

zaterdag 8 oktober 2011

De eerste rit

Zo, de eerste rit zit er al weer op.
Een rit naar Chicago IL veranderde in een rit naar Laredo TX ... dus wat de ''planning'' betreft is er helemaal niets veranderd.
Dus konden we een lege trailer mee nemen vanuit Lethbridge AB naar de koeienfabriek in
Brooks AB om hem daar weer te om te ruilen met een ''koe in the box'', eenmaal aangekoppeld en de assen goed gezet merkte ik op dat de nummerplaat ''verdwenen'' was, niemand die van iets wist natuurlijk en er werd groot alarm geslegen want zo kon ik de fabriek niet buiten natuurlijk...dat is niet volgens het boekje dus wij telefoneren... maar en na een uur of 2 kreeg ik van de hoofd dispatching toch de toelating om te vertrekken , er was nog steeds geen nummerplaat maar ik had wel de nodige papieren voor die nummerplaat dus....das het zelfde, amaaaaaaaaaaaaaaaaaaaai !!!!
We konden dan uiteindelijk toch vertrekken naar de grens in Coutts AB om de nodige stempeltjes op men documenten te laten zetten, eerst langs de Canadeesjes dan naar de Amerikaantjes, dan nog eens langs andere Amerikaantjes om men I 94 formulier op te halen, dat is een soort ''greencard'' dat mij toelaat om voor een Canadeese baas in Amerika te rijden...eenmaal dat allemaal gedaan konden we verder richting Shelby MT waar de dag enigde in dromenland. Dit keer moesten we geen ''meatinspection'' gaan doen omdat we ''in bond'' rijden, dus onder verzegeling van de trailer en met koeien die bestemd zijn voor Mexico..
Momentje, kga nu eerst men was uit de droogkast gaan halen want anders heb ik kleren voor mijn kleinzoon ipv voor mij dus...tot sebiet e.
Zo, we hebben de was mooi opgeplooid en weg gelegd dus kunnen we weer verder doen met het verhaaltje....
Gedurende de ganse rit hebben we heel mooi weer gehad, steeds boven de 30 graden en vooral in Laredo TX was het nog warmer, 39 graden. Niet slecht voor de tijd van het jaar e maar tis wel heel langzaam aan het omslaan...hoe meer je naar het noorden terug komt hoe meer vogels je ziet vertrekken en hoe bruiner de bomen worden....pietje winter is op komst en je begint het te voelen....hopelijk blijft hij nog een tijdje weg zodat we nog een beetje op ons gemak kunnen rijden.
Om nu verder te gaan met de rit....die verliep zonder veel problemen en voor het we wisten waren we al in het zuiderste puntje van Amerika, Laredo Tx, en het was nog maar zondagmorgen, dus was ik een dag te vroeg om te lossen. Maar...daar kwam vlug verandering in, het volgend berichtje die ik kreeg was....kun jij effen omkoppelen met een lege trailer en morgen vroeg bananen laden in Galveston TX, das een klein eilandje net voor de stad Houston...jaja die ... van ''Houston , we have a problem'', dus ja .... hebben wij dan maar gekoppeld , nog een eindje gereden en dan weer naar dromenland. De volgende dag rond een uur of 10 kon ik mij aanmelden in de haven bij Delmonte, en ik die dacht dat dat op de zelfde manier zou gebeuren zoals bij ons ....niets was minder waar natuurlijk. Om te beginnen....mocht ik al niet binnen !!!! lap dat begon goed, je moet hier namelijk een TWIC kaart hebben, das een soort veiligheidspas, tja na 9/11 hebben ze dan allemaal ingevoerd om het terrorisme tegen te gaan, nu in de plaats daarvan kreeg ik na lang over-en- tweer gebel de toelating om binnen te rijden maar ...onder begeleiding van een ''escorte'' hahaha wat een joke, een ''escorte''....jajaj 75 us dollar betalen en dan heeft dat madammeke net geen 100 meter voor gereden en weg was ze....en kheb ze niet meer gezien ook, het enige wat ze me nog mee gaf was dat ik niet mocht rond lopen en geen foto's kon nemen, meer niet. Dus ja, na het aanmelden, het tegen de dock zetten, het laden en de nodige papieren konden we in een een ''half uur'' weer vertrekken !!! jaja een ''half uur'' !!! Op naar de truckstop om te gaan wegen, men buikje te vullen en te wassen en rond een uur of 3 in de namiddag kon ik de reis naar Regina SK in Canada aanvatten.
Als je de kaart van Amerika effe er bij neemt dan kun je de weg mooi volgen, recht naar boven in een rechte lijn !!! 3 dagen later waren we alweer los en kon ik leeg naar Saskatoon om te gaan koppelen met een andere geladen trailer voor Calgary AB waar ik voor het moment men wel verdiende reset aan het nemen ben en zoals je al kon lezen moet ik me niet vervelen hoor wassen en plassen , auto in de truckwash en de blog bij houden, vanavond ga ik eens lekker eten met een paar collegas en morgen lekker lang uitslapen, zondagavond eindigd de reset en waar we dan naar toe mogen rijden dat zien we de volgende keer dan wel doeiiiii












groetjes Peter