Marnix is terug naar Belgie

Tja, we staan er weer alleen voor want het verlof van Marnix is weer teneinde...
3 leuke weken hebben we gehad, veel gezien en meer mee gemaakt in die 3 weken dan in al de vorige... logsheets controle, bijna ongeval, mudslides, files, sleutels verloren en ...terug gevonden, hevige woorden met de Edmonton manager mister Tony enz... verveeld hebben we ons niet ! Maar aan alles komt een einde maar die hebben we dan ook afgesloten met een 3-daags bezoek aan de stad Calgary en omstreken...
Deze week gaat ons avontuur verder, naar waar...??? lees het maar in het volgend berichtje...het word in elk geval een heeeeeeeele leuke en interessante reis hoor...

see you next time

Groetjes Peter

I don't like mondays

like in the song...
er zal ergens wel waarheid inzitten want nadat we zondag namiddag de trailer gedropt hadden in de yard hadden we vrij tot maandagmorgen. We hebben daar dankbaar gebruik van gemaakt en de namiddag door gebracht in het grootste shoppingcenter van de wereld, niet te doen wat je daar allemaal te zien krijgt, winkel na winkel, een groot, heel groot zwembad met de nodige attracties, een pretpark, cinema's, verschillende restaurants, waar onder de vertrouwde fastfood ketens maar ook heeeele leuke restaurants en dan had Marnix een schitterende inval....'' ik heb zin in een sandwich, iets vlugs want ik wil nog winkels bekijken...'' amaai, amaai, amaaaai...'' HOOTERS '', dat was de naam van de zaak , en hij had het weer uit gekozen hoor, je kan het duidelijk merken dat hij vrijgezel is voor het moment want het vrouwelijk personeel die daar heeeeeeel schaars gekleed rondliep is om ''U'' tegen te zeggen, ik denk dat ze- voordat ze daar mogen werken- een speciale keuring ondergaan, stuk voor stuk meiden van rond de 20 jaar met alles erop en eraan...en in overvloed ! Voor mij, als een serieus persoon doet dit me heeeeeel weinig laat staan dat ik daar enige interesse voor toon....humhum, maar Marnix zijn ogen rolden van de ene naar de andere kant, hij bekeek ze allemaal en helemaal van onder naar boven en van links naar rechts maar bleef steeds happeren zo net iets boven de buikstreek....het resultaat is dat we daar toch zeker een dik uur gezeten hebben en toen ik hem echt naar buiten moest trekken bleken alle winkels al bijna gesloten....tja daar ging ons namiddagje shoppen e...
De volgende morgen was het veel minder, ik had een trailer nummertje gekregen van een lege trailer die we eerst moesten laten uitwassen omdat we vlees moesten terug laden, dit konden we- volgens de dispatching- daar ter plaatse op de yard doen. Toen ik het bureel binnen kwam en heel vriendelijk ''goodmorning sir '' zei werd ik direct afgeblaft door de chef van dienst, Tony. Ze hadden me al gewaarschuwd dat die man tegen niemand vriendelijk kan zijn en...meer heb ik natuurlijk niet nodig om daar nog lekker een schepje op te doen...hahaha, ik vroeg hem waar ik men trailer kon uitwassen en hij antwoorde met forse stem:'' how the f... should I know...there is a bucket in there and water en stuff is in that other room..." en dan begon de show natuurlijk...ik ga jullie de details maar sparen maar ik heb me heel goed vermaakt met het heen en weer gooien van alle mogelijke woordjes...wij hadden er nadien geen last meer van maar meneer Tony bleef wel met de antwoorden zitten hahaha.
Nadien zijn we maar naar een truckwash gereden en eerst een ontbijt genomen want het was nog maar 6 hr 30 en die mannekes beginnen hier maar om 8 hr, eerst de handjes wassen en daarna aan tafel, toen we gedaan hadden met eten gingen we terug naar de truck en toen we daar bijna waren begon ik een beetje te panikeren want ik vond men sleutels niet meer ....dus weer van waar we kwamen en rond kijken maar niets te vinden, dan maar eens rond vragen e en een vriendelijke dienster zei me dat ze iets in de toiletten gevonden hadden en dat ze het aan de balie van het hotel afgegeven hebben...gelukkig waren het mijn sleutels dus....hele opluchting want anders mocht ik weer naar meneer Tony.... in de truckwash konden we het zelf gaan doen want er was daar geen personeel om het voor ons te doen maar toch moesten we voor ons eigen werk 25 dollar betalen...het is en blijft een raar landje...daarna konden we gaan laden en natuurlijk ging dat goed e...direct tegen de dock, direkt beginnen laden en direkt terug op de parking, direkt men papieren en dan....direkt weer lossen....ze hadden de verkeerde lading erop gestoken...onozelaars... 5 UREN !!!!!!!! Na dat we het nodige gevloek erbij gehaald hadden konden we dan eindelijk terug richting Calgary vertrekken en de trailer veilig en wel in de yard afkoppelen, op naar de Flying J voor een douche en wat buikvulling...

see you.

peter en Marnix

California here we come...again !

8oo miles leeg naar het zuiden, berg op en berg af...gemakkelijker kan het niet gaan ...
Onder weg kregen we de loadassigment door voor 2 adresjes te laden rond Sacremento, CA, eentje in Knights landing voor 5 pal honingmeloenen en eentje 3 uurtjes verder in Mendota voor de andere 15 pal...alle 2 midden in de '' pampas '' man, man ...dat had ik nog nooit eerder gezien...zoveel fruit en groente velden, kilometers lang rijden van het ene naar het andere veld, druiven, meloenen , aardbeien, kortom...vanalles, zo uitgestrekt, echt typisch op zen Amerikaans natuurlijk e. Tja ze noemen het hier niet voor niets '' the garden of the world '' hoor !!!
De laadadressen waren vlug gevonden en even vlug geladen , de assen van de trailer een beetje aanpassen, wegen en naar de truckstop om te douchen en te eten want de temperatuur vandaag is hier opgelopen tot maar effetjes 42 gr Celsius....veel te warm voor wat wij normaal gezien gewend zijn, best dat we een goede airco hebben want anders....
Morgen rond een uur of 6 gaan we weer verder richting Canada...

see you

Peter en Marnix ( jajaj hij is er nog steeds bij ! )

Weer aan het werk en...

Weer veranderd...
Tja het wordt stilaan een gewente hier bij H & R e...
‘’ make up your mind up hey guys ’’
Eerst werd het Waterloo, IO en dan weer iets anders en uiteindelijk is het een ritje Ricmond, BC geworden... trailertje aan gepikt in Lethbridge,AB en weer gedropt in de yard in Calgary, AB en vertrokken met een lading Coca-Cola door de Rocky Mountains naar Ricmond, BC, een van de voorsteden van Vancouver, BC.
Het werd een ritje zonder veel problemen en er werd daar gewoon gekoppeld in het bedrijf en direct terug gekeerd tot in Chiliwack, BC waar we een mooie lange nacht hebben genomen, s’ morgens een frisse douche en hupssake weer rijden...tot we bijna aan de grens waren met de provincie Alberta...dan was het in eens gedaan met rijden en er stond een lange file op te wachten, na een half uurtje raden wat er infeite was gebeurd kregen we via de cb radio het bericht dat we daar tenminste nog voor een uur of 5 gingen staan, niets of niemand kon rijden want er was een ‘’ mudslide ‘’ gebeurd...
Tja, door de hevige regen van de laatste dagen is er een stuk rots en modder beginnen schuiven en op het wegdek beland. Dat is natuurlijk niet in 1,2,3 weg geveegd dus...zat er niets anders op dan WACHTEN...
Aangezien dat we in Canada wel 13 uur mogen rijden maar dat die wel in 14 uur moeten gereden zijn kwamen we natuurlijk niet meer tot in Calgary, AB terug, geen probleem ...op een uurtje ervoor hebben we onze tenten terug op geslegen en zijn we terug naar dromenland vertrokken en...wat een droom zeg...hahah...
kgont junder niet vertellen wi....want je ku gieder toch nie zwiegn !!!
Onder tussen haden we al een preplan gekregen voor de volgende reis en die ging naar Tacoma, WA
Geen super reis maar de vorige keer kon ik leeg door rijden naar California dus ...wie weet e...
Een lading recuperatiekarton is een gemakkelijk vrachtje, juist eens de papieren aan de grens tonen en door rijden maar deze keer is Marnix mee en die gaat alweer voor de nodige problemen zorgen...
‘’kend nog gepeist e zeg..’’
Tja, als je de eerste keer in Amerika binnen wil dan moet je een ‘’ I 94 ‘’ aanvragen en normaal gezien duurd dat dan wel een tijdje aan de grens want ze moeten je volledig screenen ... deze keer ging het redelijk vlot want onze Marnix is ook een braaf jongetje e, rookt niet , drinkt niet , zit niet achter de vrouwen ...maar...... hahaha hij is me alweer aan het uitlachen omdat ik dit hier allemaal zit te schrijven en geloofd me niet als ik zeg dat ik er nog veel meer ga opzetten als hij niet stopt zodat jullie ook eens weten hoe het leven in een Amerikaanse truck is met....Marnix !!!!
Toen we in Tacoma, WA aan kwamen waren we gelijk aan de beurt en binnen het uur waren we weer opweg naar de Flying J, de bekendste truckstop in Amerika... maar voor we zover geraken ....
Ik reed nog maar net naar buiten , heel op het gemakjes en zag een auto met heel groooooote snelheid recht op mijn afkomen...Marnix zei nog tegen mij :
‘’ wat is den dezen nu van plan...’’ en voor dat we het alle 2 beseften trok ik men stuur volledig naar rechts om een botsing te vermijden, rakelinks schuurde die auto naast ons om een eindje verder met een grooooote stofwolk en veel lawaai te eindigen tegen een stilstaande treinwagon....
Wij alle 2 uit die auto en naar die vent gaan kijken natuurlijk...gelukkig leefde dien onozelaar nog maar na tegen hem te hebben gesproken zei hij dat hij een diabetespatient was en dat hij een aanvalletje had gehad.... er zijn leukere dingen in t’leven natuurlijk e.
Jullie gaan me nu niet geloven e maar binnen de 10 minuten stonden er 2 moto’s van in dat tv programma ‘’ chips ‘’ , een brandweerwagen en een ambulance en we zaten wel midden in het haven gebied e... die van bij ons kunnen daar wel een lesje in nemen zou ik durven zeggen !!!
Na een verklaring te hebben afgelegd aan meneer van de ‘’ chips ‘’ konden we weer vertrekken en er was reeds een berichtje binnen gekomen van de US dispatching...ja, ze hebben hier veel dispatchings e...veel teveel, de een weet hier van den andereren niet maar goed ...we mogen weer leeg richting California rijden...+- 800 miles...tzal wel opbrengen... ‘’ not my F...problem !’’
See you next time buddy’s

Peter en Marnix

De toeristen

Vandaag, de 3de dag van mijn days off hebben we echt ''den toerist'' uit gehangen, we hebben een autoooootje gehuurd en de Rocky's in getrokken...
Echt een leuke dag gehad en hebben de mijnen in Sparwood, BC bezocht gelijk de echte e, op een bus samen met een deel andere ''toeristen'' een toer gedaan in en rond die mijnen, wel eens mooi om te zien en heel indruk wekkend, ook hebben de groooooootste dumptruck ter wereld gezien en hebben daarna gelijk 2 oude wijven een stuk taart en een koffie genuttigd in een tearoom... tja ...we vroegen elk een ''stukje'' taart...maar we waren vergeten dat wij hier in Canada zitten e en dat ze dat hier alleen in volledige taarten verkopen..dus ja geen probleem voor ons e...hebben we maar de volledige taart genomen en beginnen smullen...en ik die aan het regimen ben, niet te doen, die Marnix e zeg heeft echte een slechten invloed op mij e...dju toch e...
Morgen is het weer ''werkedag'' en de reis gaat deze keer naar Waterloo, IO, dus de verhalen blijven komen...

tot de volgende,

groetjes Marnix en Peter

Eindlijk...rust !

De grenspost in Fort Erie ON werd vlot gepasseerd en ik zond de vraag als ik moest zelf leveren of dat het door een city driver zou gedaan worden...in het zelfde bericht vroeg ik ook mijn volgend preplan ... en daar begon het weer... ‘’ you said yes to the next ppl going to Calgary’’... en ik had nog niets eerder gevraagd en dus ook nog niets ontvangen... weer dezelfde dispatcher, het is wel een vrouw...maar toch e zeg. Ik heb vroeger al voor meerdere vrouwelijke dispatchers gewerkt en tot nu toe ging dat altijd wel redelijk vlotjes ...vooral bij men laatste firma want die tante wist wel van aan pakken hoor...kga er maar niet verder op in gaan en jullie maar de details sparen want anders heb ik binnen de korste keren een emailtje van haar met de woorden : ‘’Zegggggggggg enz..’’ ... ja ok, we moeten verder.
Het bericht dat ik terug zond klonk als volgt : ‘’ ??? no way jose... did not ask and did not get anything yet so...but no problem send ya ppl again plse and check ya previous mssg...’’
Kheb voor een uur verder niets meer gehoord tot...het preplan er door kwam en na het lossen mag ik naar onze yard in Missisauga ON om te gaan koppelen met een trailer geladen met ice cream voor Annacis Island BC... het leveren zal wel niet voor mij zijn want de losdatum is pas de 5 de augustus en ik moet de 4 de al terug in Lethbridge AB zijn want ik heb 3 dagen off geboekt, mijn vroegere buurman en vriend Marnix die komt op bezoek...eindelijk eens weer iemand dat ik ken ! Ja hij moet ook zijn job intervieuw doen de 6 de en we waren al van plan van dan een week of 2 samen door Amerika te gaan rijden. Het terug zien van een bekend gezicht na 2 lange eenzame maanden zal zeker deugd doen...kga moeten op men manieren letten en hem niet te hard knuffelen...kwestie van niemand de verkeerde gedachten te geven e ...hahaha
Maar één ding is zeker , het is hard hier alleen te zijn, heeeel hard, harder dan ik gedacht heb en zeker door het feit dat ik hier op geen enkel moment een ‘’ thuis gevoel ‘’ heb, niet dat ik hier nog geen nieuwe en zelfs goeie vrienden heb gemaakt maar het voelt raar aan om steeds maar opweg te zijn in een vreemd land zonder een gevoel te hebben van ...’’ als deze rit voorbij is kan ik naar huis ‘’...
We wisten dit wel allemaal van te voren maar toch, en zeker nu terwijl ik dit aan het schrijven ben komt dat gevoel heel duidelijk naar boven...ik mis enorm mijn schietje , kinderen en mijn klein princesje Ilysha en ook mijn talrijke vrienden en collegas , bazen en bazinnen van vroeger, kortom ik weet niet of ik door al die mensen gemist word maar... ik mis ze wel degelijk !
Nu, genoeg over gevoelens en kga nu eens gaan kijken als ik al los ben want dat duurd hier weer verschrikkelijk lang...
Jaaaaaaaaaaa,ik ben los en we kunnen naar de yard om de trailer te gaan wisselen...
De volgende ochtend....enja e...pas de volgende morgen vertrokken want tijdens de nacht is het donker en zelfs met mijn bril zie ik dan niet veel- Alex zal weer lachen....eerst een goeie nacht geslapen zonder lawaai van een koelmotor en dan weer door eerst Ontario , Manitoba, Saskatchewan om zo terug in de provincie Alberta te belanden. Mooi uitgerekend 2.286 miles...en de zondag avond om 18 hr was ik in de yard in Calgary, veel getreuzel was er dus weer niet bij e, Marnix was hier gisteren rond 17 hr toe gekomen en heeft een nachtje in Calgary geslapen en we hebben hier in de yard dan afgesproken...het terug zien was....hey, hey .... gemanierd hoor maar het deed me wel veeeeel deugd.
Samen zijn we dan naar Lethbridge gereden en ingecheckt in het hotel want ik had dus 3 dagen verlof geboekt om samen met Marnix eens de streek te gaan verkennen en terzelfde tijd een verdiende rust te nemen ...ik ben er zeker van dat ik het verdiend heb want deze rit was wel heel afmattend maar....we hebben het toch weer voor makaar gekregen om een vracht te leveren die infeite al verloren was....
Donderdag vertrekken we samen voor een stevige rit, een normaaaaaaaaale rit en we gaan deze keer echt ‘’ den toerist ‘’ uithangen wi...tja dat hopen we te kunnen doen natuurlijk maar eerst...rusten !

Tjouw’e gasten...

Groetjes Peter