De grenspost in Fort Erie ON werd vlot gepasseerd en ik zond de vraag als ik moest zelf leveren of dat het door een city driver zou gedaan worden...in het zelfde bericht vroeg ik ook mijn volgend preplan ... en daar begon het weer... ‘’ you said yes to the next ppl going to Calgary’’... en ik had nog niets eerder gevraagd en dus ook nog niets ontvangen... weer dezelfde dispatcher, het is wel een vrouw...maar toch e zeg. Ik heb vroeger al voor meerdere vrouwelijke dispatchers gewerkt en tot nu toe ging dat altijd wel redelijk vlotjes ...vooral bij men laatste firma want die tante wist wel van aan pakken hoor...kga er maar niet verder op in gaan en jullie maar de details sparen want anders heb ik binnen de korste keren een emailtje van haar met de woorden : ‘’Zegggggggggg enz..’’ ... ja ok, we moeten verder.
Het bericht dat ik terug zond klonk als volgt : ‘’ ??? no way jose... did not ask and did not get anything yet so...but no problem send ya ppl again plse and check ya previous mssg...’’
Kheb voor een uur verder niets meer gehoord tot...het preplan er door kwam en na het lossen mag ik naar onze yard in Missisauga ON om te gaan koppelen met een trailer geladen met ice cream voor Annacis Island BC... het leveren zal wel niet voor mij zijn want de losdatum is pas de 5 de augustus en ik moet de 4 de al terug in Lethbridge AB zijn want ik heb 3 dagen off geboekt, mijn vroegere buurman en vriend Marnix die komt op bezoek...eindelijk eens weer iemand dat ik ken ! Ja hij moet ook zijn job intervieuw doen de 6 de en we waren al van plan van dan een week of 2 samen door Amerika te gaan rijden. Het terug zien van een bekend gezicht na 2 lange eenzame maanden zal zeker deugd doen...kga moeten op men manieren letten en hem niet te hard knuffelen...kwestie van niemand de verkeerde gedachten te geven e ...hahaha
Maar één ding is zeker , het is hard hier alleen te zijn, heeeel hard, harder dan ik gedacht heb en zeker door het feit dat ik hier op geen enkel moment een ‘’ thuis gevoel ‘’ heb, niet dat ik hier nog geen nieuwe en zelfs goeie vrienden heb gemaakt maar het voelt raar aan om steeds maar opweg te zijn in een vreemd land zonder een gevoel te hebben van ...’’ als deze rit voorbij is kan ik naar huis ‘’...
We wisten dit wel allemaal van te voren maar toch, en zeker nu terwijl ik dit aan het schrijven ben komt dat gevoel heel duidelijk naar boven...ik mis enorm mijn schietje , kinderen en mijn klein princesje Ilysha en ook mijn talrijke vrienden en collegas , bazen en bazinnen van vroeger, kortom ik weet niet of ik door al die mensen gemist word maar... ik mis ze wel degelijk !
Nu, genoeg over gevoelens en kga nu eens gaan kijken als ik al los ben want dat duurd hier weer verschrikkelijk lang...
Jaaaaaaaaaaa,ik ben los en we kunnen naar de yard om de trailer te gaan wisselen...
De volgende ochtend....enja e...pas de volgende morgen vertrokken want tijdens de nacht is het donker en zelfs met mijn bril zie ik dan niet veel- Alex zal weer lachen....eerst een goeie nacht geslapen zonder lawaai van een koelmotor en dan weer door eerst Ontario , Manitoba, Saskatchewan om zo terug in de provincie Alberta te belanden. Mooi uitgerekend 2.286 miles...en de zondag avond om 18 hr was ik in de yard in Calgary, veel getreuzel was er dus weer niet bij e, Marnix was hier gisteren rond 17 hr toe gekomen en heeft een nachtje in Calgary geslapen en we hebben hier in de yard dan afgesproken...het terug zien was....hey, hey .... gemanierd hoor maar het deed me wel veeeeel deugd.
Samen zijn we dan naar Lethbridge gereden en ingecheckt in het hotel want ik had dus 3 dagen verlof geboekt om samen met Marnix eens de streek te gaan verkennen en terzelfde tijd een verdiende rust te nemen ...ik ben er zeker van dat ik het verdiend heb want deze rit was wel heel afmattend maar....we hebben het toch weer voor makaar gekregen om een vracht te leveren die infeite al verloren was....
Donderdag vertrekken we samen voor een stevige rit, een normaaaaaaaaale rit en we gaan deze keer echt ‘’ den toerist ‘’ uithangen wi...tja dat hopen we te kunnen doen natuurlijk maar eerst...rusten !
Tjouw’e gasten...
Groetjes Peter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten